Terug van vakantie ( deel 4 )

Op 10 en 11 juni 2013

hebben we feitelijk niet véél meer gedaan dan reeds gemeld op de 9e van deze maand. Dus een beetje wandelen, boodschappen doen, zwemmen (Janneke dus hè, ik niet), luieren, lezen en genieten van het leven met een lekker zonnetje aan een staalblauwe lucht en een lekker glaasje wijn of port.

 

 

 

 

 

 

 

De foto links is genomen al liggend op zo’n horizontaal tuinmeubel en de foto rechts al zittend aan onze tafel. Weet u dat ook weer.

Oh ja, wat we trouwens nu ook hebben gedaan was een besluit nemen over het verdere vervolg van onze vakantie want in de hele route tot nu toe was eigenlijk niet voorzien. Om het simpel te houden, Corsica werd als reisdoel afgeserveerd omdat a) het weer er daar ook niet al te best uitzag, b) onze vakantie al aardig vorderde en c) de bereikbaarheid via plaatsen als Marseille (gezien de extra vaartijd) aardig in de papieren liep. Ook zijn wij na ampele overwegingen tot de conclusie gekomen dat Corsica ook de volgende jaren nog op dezelfde plek ligt en dus niet wegloopt. Als alternatief nu afgereisd naar een ander favoriet reisdoel, de Dolomieten.

12 juni 2013

Is de dag dat wij Castellane wederom hebben verlaten via Lac Castillion (D955). Nu hadden wij de keuze om te rijden via o.a. de Col d’Allos maar gezien Janneke’s verleden met deze berg, ze kwam er in eerste instantie maar niet schadevrij overheen, hebben we besloten om via de wat westelijker gelegen Col de la Cayolle te rijden. Ook was het nog wat onzeker of de Col d’Allos überhaupt geopend was. Van deze keuze hadden we absoluut geen spijt want kijk maar eens naar de volgende foto’s:

Nu wilde het geval dat de Col de la Cayolle gewoon open was, maar een 10-tal kilometers daarna was de weg afgesloten i.v.m. herstelwerkzaamheden aan een brug.

Gelukkig kon ik uit de informatie opmaken dat de weg geopend was vóór 07:00 en ná 18:00 uur maar eveneens tussen 12:00 en 13:00. Die jongens moeten tenslotte ook eten, nietwaar? Nu maken wij ons nooit zo druk als er ergens een omleiding is ingesteld of de weg simpelweg is afgesloten want vaak kunnen we die info gewoon negeren en gaan we er desnoods gewoon overheen of langs. Nu was dat hier even anders. Afgesloten is echt afgesloten maar we hebben er hooguit een kwartiertje op hoeven wachten. De volgende foto rechts is genomen vlak na onze aankomst om 11:47 uur. En u ziet, ook daar kunnen wij niet langs.

 

 

We vervolgden onze weg langs ….

en door…..

om via D205 en over de Col d’Agnel de provincie Piemonte (IT) binnen te rijden. Deze route hadden we nog in ons hoofd (van onze vorige vakantie, zie De 15 Landen Toer 2012, vervolg VII.) maar ook deze keer hadden we geen geluk. Deze pas, met een hoogte van 2744 meter, was nog gesloten voor al het verkeer. Wellicht brengt een 3e poging ons een keertje wèl naar gene zijde. Omdat we het nu wel zo’n beetje hadden gehad en ook de tijd driftig wegtikte hebben we spoorslags een snelwegroute gekozen, te beginnen bij Briançon, langs Turijn en Milaan (midden in de avondspits! Bah!) om even na Bergamo de snelweg te verlaten. Onderdak vonden wij in Iseo gelegen aan het gelijknamige meer (Lago d’Iseo) in Hotel Ambra. En de volgende ochtend zag de wereld er vanaf ons balkonnetje zó uit:

 Wordt vervolgd…