Als ik dit schrijf hebben we al zo’n 4500 kilometer afgelegd in pakweg anderhalve week, dus dat is best veel. Ook hebben we tot nu toe maar 1 rustdag genomen en dat is op deze zondag 13 september in het zonnige en niet al te warme Algarve. Maar eerst nog even hoe we hier zijn aangeland want het vervolg op Deel 1 begint op:
7 september 2015
Na een goed ontbijt in Hotel L’Avet ( op een hoogte van 1660 meter) vertrekken wij voor de reis naar Sierra Nevada. Daarbij vermijden we de kuststrook omdat deze nog steeds erg druk is met veel dorpjes en toeristen en wij willen echt de binnenlanden van Spanje ontdekken. En dat ontdekken gaat helemaal lukken. Wat een schitterend mooi land is dit met prima wegen. We komen haast niemand tegen op de uitgezette route en de op de motor gemonteerde camera is bijna continu aan het filmen. Want we blijven maar op hoogte rijden zoals je kunt zien in het hoogteprofiel zoals vastgelegd door onze navigatiesystemen.
Via allerlei kleine plaatsen en dorpen komen we uiteindelijk aan in Forcall tijdens de eerste en tot nu toe enigste regenbui. Bleek dat deze bui afkomstig was van het front dat de provincie Granada in z’n greep had met overstromingen en aardverschuivingen tot gevolg. Later hebben we daar nog wat ongemakken van gezien zoals modder en zand op de wegen waar we terdege rekening mee moesten houden. Onze “Hostal”-baas was deze keer een ouwe chagrijn maar daar ontkom je zo af en toe niet aan. Zijn restaurant was ook nog eens dicht zodat we voor het avondmaal zijn uitgeweken naar een van de 2 in het dorp aanwezige barretjes. Met handen en voeten kregen we daar een maaltijd bestaande uit allerlei lokale (gefrituurde) hapjes. Niet alles even lekker maar er was méér dan genoeg. Ook een goede Serveza was niet mogelijk, leek zelfs een beetje Engels vanwege het totale gebrek aan een schuimkraag en het was ook nog eens veel te koud. Dat laatste loste zich overigens vanzelf op…..
8 september
Vandaag is er behoorlijk doorgereden op de kronkelende wegen. Ruim 475 kilometer is er afgelegd waarbij we de inwendige mens niet zijn vergeten. Want een ontbijtje zat er bij de chagrijn niet in dus daar moesten we zelf voor zorgen. Na een x-aantal km’s een “P” opgezocht en dat was deze keer een ruim opgezette plek inclusief BBQ plekken. Wel moest er door het water worden gereden om er te komen, maar dat was ook wel weer eens leuk.
Verder ging de route weer helemaal door de binnenlanden van Spanje, door diverse dorpen en andere plaatsen waarvan Albacete de bekendste is.En wederom was het weer stijgen en dalen hetgeen het volgende plaatje opleverde:
Ook vandaag was het weer wat lastiger om een plek voor de nacht te vinden. Bordjes die de Hostals aanwezen waren er genoeg, maar deze waren vol of überhaupt niet te vinden. 
Uiteindelijk kwamen we terecht bij een Cubaans/Argentijns echtpaar die net waren begonnen met hun kleine hotel. In de tuin hadden ze een BBQ plaats en aldaar konden wij onze maaltijd bereiden. In de tussentijd konden we gebruik maken van hun voorzieningen, kregen we een biertje en verzorgden ze ook nog onze afwas. Uiterst gastvrij derhalve. Het ontbijt de volgende ochtend was ook helemaal goed dus deze Hostal krijgt van ons een eervolle vermelding op FB.
9 september
Vandaag zouden we eindelijk de Sierra Nevada bereiken en er zelfs al een deel van zien, maar dat is natuurlijk niet het eerste natuurgebied in Spanje dat wij hebben aangedaan. Deze dag reden we o..a. door Parco National Cazoria Segura y Villas en dat was ook weer een schitterende rit.
De lunchlocatie was een vervallen recreatieplek waar we 1600 meter onverhard voor moesten rijden, met geulen, gaten en veel stenen. Wel heel erg rustig, dat wel..
De avond bracht ons uiteindelijk naar de plaats La Calahorra waar we onderdak vonden in Hostal Labella. Een leuke plaats om een avondje rond te hangen.
10 september
Dag van de teleurstelling, want eigenlijk valt de Sierra Nevada behoorlijk tegen. We hebben op onze reis echt mooiere parken gezien en ook het dak van deze reis, de top van de Veleta op bijna 3400 meter hoogte, was ons niet gegund. Vermoedelijk door het eerder aangehaalde noodweer was de weg boven de 2500 meter afgesloten. Jammer, want er zijn niet zoveel begaanbare wegen in dit gebied. Het gros is onverhard en loopt dood dus rest er slechts de weg die feitelijk de Sierra Nevada omringd. En daar is het druk, hoewel we toch nog een paar leuke plaatjes hebben geschoten……
Voor de nacht hadden we een ander probleem. Via de GS Club NL hadden we een B&B gevonden in het dorpje Válor maar gezien de kermis die vlak vóór de locatie werd neergezet hebben wij onze weg maar vervolgd. Uiteindelijk, het was al dik na 19:00 uur, vonden we een, naar later bleek, gesloten Hostal. Gelukkig wisten de aanwezige jongelui voor ons een huisje in het dorp zelf. Een mooi wit huisje met keuken, 2 slaapkamers en aardige buren die ons een glaasje wijn aanboden. Leuk om zo in een echt Spaans huis en dito dorp te kunnen verblijven.
11 & 12 september
Nu even wat sneller want gezien de oplopende temperatuur werd het tijd om afkoeling te vinden bij de kust in Algarve. Temperaturen boven de 30 graden waren geen uitzondering en wat mij betreft kom je dan aan de grens waarop motorrijden niet echt leuk meer is. Gelukkig kwam PT al snel in zicht en waren we nu voor het eerst op de motor in dit land en dat is helemaal niet vervelend.
Wel jammer is dat de uitverkoren Camping vol zat waardoor we iets verder van de kust af kwamen te zitten. Op zich geen ramp maar nu worden de wandelingen, bij een graadje of 25, alleen weer wat langer. We hebben een appartementje op Camping Canelas en de motoren staan voor de deur.
En nu neem ik een wijntje……tot de volgende aflevering.