13 juni 2013
Na een goed ontbijt bij hotel Ambra verlieten 
wij Iseo om de route richting Levico Therme weer op te pakken. Na eerst de hoofdweg langs het meer van Iseo gevolgd te hebben bogen we even voor Esine af om nog een stukje mee te pakken van Parco Dell’Adamello met daarin de Passo Crocedomini van 1895m. hoogte. Het leuke aan deze pas is de goede kwaliteit van het wegdek. Het nadeel is echter dat de weg amper breed genoeg is voor de gemiddelde SUV terwijl het toch wel direct steil naar beneden gaat en je door de bochten niet altijd kunt zien òf er wat aankomt en wat dat dan wel is. Gelukkig was het rustig op de berg en hadden we vrijwel het rijk alleen. Da’s ook het voordeel van een vroege vakantie.
Na het verlaten van het park zetten we koers naar Lago D’Idro om vervolgens rustig onze weg te vervolgen via Parco Dell’Alto Garda Bresciano. zodat wij uiteindelijk via het dorpje Gargnano het Lago di Garda bereikten.
Gezien de hier heersende drukte besloten wij om het laatste stuk naar Levico wat af te raffelen hoewel de SP143 van Rovereto via Serrada en Garbonare naar onze volgende thuisbasis Levico Terme ook niet was te versmaden.
(Bron: Wikipedia) Levico Terme is een gemeente in de Italiaanse provincie Trente (regio Trentino-Zuid-Tirol) en telt per ultimo 2008 7300 inwoners. De gemeente ligt op ongeveer 520 m boven zeeniveau en is gelegen aan het naar haar vernoemde meer Lago di Levico.
Wijzelf komen hier al sinds 2006 met enige regelmaat, gezien het goede weer, het gezellige stadje en het lekkere betaalbare eten en drinken. Passentochten zijn ook zeer goed te doen omdat passen als Manghen, Campolongo, Pordoi, Giau, en nog veel en veel meer, goed binnen een dagtocht zijn te bereiken.
We zijn t/m 17 juni in Levico Terme gebleven waarna het tijd was om maar weer eens huiswaarts te gaan. Het was mooi geweest, zeker omdat een van m’n onbreekbare geachte Straumann implantaten tijdens het happen in een Italiaans bolletje ham/kaas doormidden was gebroken. Dit maakte het nuttigen van enig vast voedsel er de komende dagen niet makkelijker op.
Zoals aangekondigd gingen wij op 18 juni op pad voor het laatste deel van onze reis en dus deden we dat maar meteen goed. Allereerst Italië uit via het Penser Joch (2211m) en vervolgens de Jaufenpass (2104m), Timmelsjoch (2509m) en Hahntennjoch (1909m). We waren blij dat met name de Timmelsjoch al was geopend omdat eerder in de vakantie een andere hoge pas, de Col d’Agnel, nog mooi op slot zat. Sneeuw lag er in ieder geval nog genoeg.
Voor de overnachting hebben we een aantal adresjes en één daarvan, Hotel Stern in Mindelheim (D), lag wat dat betreft ideaal op de route. We zijn hier al eerder geweest maar dat was steeds in de vakantieperiode van het hotel waardoor er slechts overnachting met (prima) ontbijt mogelijk is. Nu was ook het restaurant geopend en was de sfeer totaal anders. Blijft dus een aanrader.
De laatste dag, 19 juni, was weer zo’n dag om niet te vergeten, alleen al om het “zomerse” weer. Het display op de motoren gaf als maximum maar liefst 38 graden celsius aan en dat is gewoon niet meer te harden. Met een flink tempo dus naar huis alwaar we met een goed gevoel over deze vakantie konden terugkijken. Was al met al toch weer een flinke omweg geweest.
Tot volgende keer maar weer.
Erik