Frankrijk, 7 juni 2013
Omdat we Narbonne nu wel hadden gezien en er verder niet zo bar veel te beleven was, hebben we even nagedacht over: “en waar gaan we nu heen”. Ineens schoot ons het plaatsje “La Savetat sur Agout” te binnen dat toch ergens wat noordelijker van
Narbonne moest liggen. En inderdaad, hemelsbreed zo’n 60 km. naar het noorden werd dit plaatsje op de kaart gelokaliseerd. En waarom dan naar La Salvetat sur Agout? Nou, omdat wij elkaar daar in de zomer van 1982 voor het eerst hebben ontmoet. Daar moesten we toch echt even heen.
Bestond de camping bijvoorbeeld nog en herkenden we er überhaupt nog iets want het is tenslotte alweer heel wat jaren terug. Het antwoord is eenvoudig want toen we door het plaatsje reden konden we eigenlijk volmondig op beide vragen “nee” antwoorden. Nieuwe foto’s hebben we niet meer gemaakt maar je vindt hier wel een paar snapshots van de onderweg opgenomen video. Wat resteert is dan inderdaad de vraag of je na zoveel jaren iets dergelijks eigenlijk wel moet doen. Niet getreurd want we hebben altijd de foto’s uit 1982 nog.
We reden verder door naar Camarès alwaar we op het terras een koffie hebben genuttigd. Nu was het eigenlijk lunchtijd, maar gezien de staat van de sanitaire voorzieningen in Café du Midi zaten wij ons af te vragen of zelfs die koffie een goed idee was. Het plaatsje is overigens wel heel leuk om te zien getuige bijgaande foto.
Aan het eind van de middag duurde het deze keer even voordat we een geschikt onderkomen voor de nacht hadden gevonden en na vergeefs te hebben gezocht in “LaSalle”, “Saint Hippolyte du Fort” en “Durfort et Saint Martin de Sossenac” besloten wij de kronkelwegen te mijden en voor de wat grotere doorgaande wegen te kiezen. Na enige tijd vonden we een pittoreske Chambre d’Hôte in Tornac, Le Citronniers, een oude boerderij annex wijngaard inclusief een brave golden retriever alwaar we na een goede nachtrust een traditioneel Frans ontbijt konden wegwerken. Heerlijk in de tuin met stokbrood, croissants, eigen gemaakte confituur en koffie of thee.
8 juni 2013
Was eigenlijk meer een snelle dag om het 
volgende tussentijds gestelde doel te bereiken nl. Castellane, het dorpje vlakbij Le Grand Canyon du Verdon. Dit is ook weer zo’n plekje waar we al vaker zijn geweest maar omdat het een prima uitvalsbasis is voor een bezoek aan de Rivièra, Grasse of een stukje Franse Alpen. Daarnaast heeft het dorp van alles en nog wat inclusief leuke terrasjes en dan konden daar we eens goed nadenken over het hoofddoel van de vakantie. Want dat was nog steeds Corsica, toch?
9 juni 2013
En dat was een dag van luieren, lezen, uit eten gaan en een wijntje drinken. Oh ja, het regende die dag behoorlijk maar dat was dan ook meteen de uitzondering van de hele vakantie.
Wordt vervolgd.