De Zomervakantie Noordkaap, Deel 4

Dag 13 (16/06/2011)

Zoals gebruikelijk begon rond half acht ineens Janneke’s iPhone te piepen dat het tijd was om op te staan. Pieter had dat niet afgewacht en was al aan het rommelen om al z’n spullen gereed te krijgen voor het opbinden op de motor terwijl Jeroen nog even bleef liggen met z’n rups imitatie. Kwam echter mooi geen vlinder uit die slaapzak tijdens het ontpoppen dus dat viel ietwat tegen. De rendieren waren vlakbij de hut aan het grazen maar namen zo langzamerhand de benen toen wij de deur opendeden. We hebber er inmiddels genoeg gezien dus de nieuwigheid is er wel van af. In ieder geval, gelukkig was het niet meer zo koud als gisteravond. Was het toen nog 1 graad boven nul, nu waren het er zeker een stuk of 4…. Mooi dus dat we ook nog konden beginnen met een verzorgd ontbijt in het warme restaurant, met als eerste een net gebakken wafel met room en jam. Aldus goed gevoed gingen we op pad naar een extra attractie waar de medewerkers van het restaurant ons op hebben gewezen, nl. het Christmas house in het nabij gelegen “meest noordelijk gelegen” vissersdorp. We hebben deze souvenir tent maar gauw overgeslagen en onze weg vervolgd naar het zuiden. Vandaag was het de bedoeling om in Finland terecht te komen dus we lieten de bergen en eilanden van Noorwegen achter ons. De wegen zijn hier duidelijk wat rechter en dus eentoniger. Het werd dus een saaie rit die inderdaad bij het plaatsje Enontekiö in Finland werd onderbroken voor de nacht. Wederom geteisterd door verzamelde muggenlegers hebben we de motoren afgeladen en zijn we naar binnen gevlucht in onze redelijk grote Hytte. Jammer dat het toilet weer zo’n houten huisje was met plank en ton hoewel er nu ook een variant voor M en V was. Ook leuk was deze “Duo-pot”, hier uitgevoerd in het roze. Voor de liefhebbers, er is ook een blauwe variant waar men dus met z’n tweetjes gezellig van de voormalige maaltijden afscheid kan nemen. Het is ons echter niet duidelijk geworden of dit nu voor homo, hetero of andere stellen bedoeld is…… Rare jongens, die Finnen.

 

 

 

 

Dag 14 (17/06/2011)

In het zonnetje. De foto is genomen om 02:40 uur.

Beetje lastig om te beginnen met, bij het ochtendgloren kwamen we weer tot leven” want het is de hele 24 uur gewoon licht gebleven zoals we al een aantal dagen ervaren. En niet alleen wij waren wakker, die ellendige muggen waren dat ook. Snel naar het nabij gelegen pompstation alwaar een ontbijtje werd genuttigd voordat we onze weg langs de Fins-Zweedse grens gingen vervolgen. Diverse keren liepen er rendieren over de weg en deze zijn dan wel niet op de foto vastgelegd, we hebben ze wel op de film gezet. Vlak voor de grens met Noorwegen hebben we nog even alles bijgetankt, dus zowel de hier goedkopere benzine (€ 1,64 ) als een lunch voor de inwendige mens. Het was trouwens best een aardige rit, maar als je dan weer in Noorwegen komt, dan zit je ook zo weer in de heuvels en begint het bochtenwerk weer ergens op te lijken. Onderweg raakten we nog verstrikt in Tromso’s doolhof. Aan tunnels zijn we inmiddels wel gewend, want daar hebben we er al een ontelbaar aantal van gehad. Maar dat ze daar ook varianten van hebben met rotondes, dat is nieuw. Jammer dat de GPS-sen er geen raad mee wisten want zo zonder signaal heb je er niet veel aan.  Gelukkig kwamen we ook weer bovengronds zodat we ouderwets op de kaart navigerend de route hervonden. De zumo’s van Janneke en Tanita waren van het voorval zo onder de indruk dat ze allebei helemaal vastliepen, maar ook die kregen we weer aan de praat. Daarna verder over de 858 en natuurlijk ook weer een ferry, nu van Larsing naar Vikran. Dit moet toch zo’n beetje de op een na laatste boottocht zijn geweest. Een slaapplaats hebben we gevonden in Bardu, vlak bij de E6. Een ruime hut voor 6 personen waar we met ons 5-ven prima inpassen. Alleen weer die ellendige muggen…..

Dag 15 (18/06/2011)

Wederom op pad gegaan met het zonnetje aan een stralend blauwe hemel. Het beloofd weer een warme dag te worden maar de binnenvoering van de jas moet er nog maar even inblijven. Al na een beperkt aantal kilometers zijn we Pieter kwijt. Hij reed een paar honderd meter voor ons op de E6 maar heeft blijkbaar een afslag gemist en wij dus niet.  Onderaan het weggetje hebben we nog even gewacht, maar al wie er kwam, geen Pieter. Sneu voor hem want de route die volgde was weer erg fraai. We hadden deze ook op de heenweg al gehad, maar als je van de andere kant komt zie je toch compleet andere dingen. Via de wegen 825, 829 en E10 kwamen we wat verder weer op de E6 terecht. Pieter had zich ook weer bij ons gevoegd en wat bleek, hij had even naar een geld automaat gezocht en was ervan uitgegaan dat de originele route de E6 helemaal zou volgen. Niet goed dus en dat terwijl wij vlak bij de plaats Narvik ook een flappentapper vonden. We hebben de E6, die toch vrij rustig is voor een verkeersader en ook mooie vergezichten kent op deze hoogte, nog een flink aantal kilometers gevolg, inclusief een oversteek met de ferry. Was trouwens de eerste keer dat we er zo op konden rijden als laatste passagiers vóór vertrek. Misschien wel omdat dit onze laatste ferry oversteek is…..Overnacht hebben we in Rognan in een, toch zo’n beetje de meest matige hytte die we tot nu tegen zijn gekomen.  Bij de lokale supermarkt nog wat inkopen gedaan en ‘s-avonds gezellig met onze “muggenvrienden” wat gegeten en gedronken.

Dag 16 (19/06/2011)

Vandaag nemen we ons voor een beter onderkomen te vinden dan dat hok van gisteren. Ook internet is af en toe leuk want dan kan dit stukje proza tenminste met de wereld worden gedeeld. Het weer, wat tot nu toe op 1 dag na helemaal geweldig is geweest, gaat omslaan en we zien al de eerste wolken het blauw bedekken. Eerst maar even goed ontbijten en een bakje koffie… Voor vandaag ziet de route er als volgt uit. Eerst nog een stukje E6 naar Mo I Rana en verder onderweg kruizen we de poolcirkel, en dat is meteen reden genoeg om Janneke Pool maar even op de foto te zetten…Onze weg vervolgend via de E12, inclusief een hoekje Zweden waar trouwens de eerste regenbui viel. Daarna via de 73 weer een stukje E6, dan 342, 773, 341, 74 om weer bij de E6 uit te komen. En dat moet af en toe wel, want op de genoemde wegen zijn maar weinig “hyttes” te vinden. Nu vonden we er snel eentje en die is een flink stuk luxer dan het geval dat we vanochtend verlieten. Met douche, toilet, tv gaat het helemaal goed komen en als internet bij de receptie werkt, dan is dit stukje ook gepubliceerd….

 

Wordt vervolgd.